SSCB'de AIDS salgını Kelime Sayısı: 473 Özet: Bir yetişkin çocuk hastalığından muzdarip olduğunda, olağanüstü ağrılıdır

SSCB'de AIDS salgını Kelime Sayısı: 473 Özet: Bir yetişkin çocuk hastalığından muzdarip olduğunda, olağanüstü ağrılıdır.Tıpkı kızamık yakaladığım Sovyet'in sonlarında bana olduğu gibi, 40C ateş sıcaklığı ile üç gün boyunca yatalak oldu ve ölecekti ... Anahtar Kelimeler: Mizah, ölüm, AIDS, SSCB, Rusya Makale Vücudu: Bir yetişkin çocuk hastalığından muzdarip olduğunda, olağanüstü ağrılıdır.Tıpkı kızamık yakaladığım Sovyet'in sonlarında bana olduğu gibi, 40 ° C ateş ısısı ile üç gün boyunca yatalak oldu ve ölecekti.Ama sonra bir doktor geldi, Rubeola teşhisi kondu, özel bir hastaneye götürüldüm ve hayatta kaldım ve birkaç gün içinde tekmeledim.

Bu üç gün asla unutmayacağım - yüksek sıcaklık nedeniyle korkunç bir baş ağrısı, genel bir muzzinlik ve üç gün içinde hızlı ve istenen ölümden başka düşünce yok.Hastanede bana vaka geçmişini anlatan yaklaşık 50 yaşında bir adamla tanıştım.Daha fazla anlatım ilk kişiden. Ben zaten genç değilim ve tüm yaş arkadaşlarım sık sık hastalıklarından şikayet etmeye başlamak için kulüp - bazılarında ülser, diğerleri - baskı problemleri vb.

Var ve bir pislik gibi oturuyorum ve ciddi hastalıkları olmadığı için topu yuvarlayamıyorum.Sonunda hastalanıyorum, bu da beni gerçekten mutlu etti."Beni iyileştirecekler" - diye düşündüm - "Sonunda asalarımla diş etlerini yenmek için iyi bir nedenim olacak".Kendimi Botkin'in bulaşıcı bir izolasyon koğuşunda buldum, sadece Joe Troçları olanlarla çevrili ve herkesin kendi sunağını kollarında taşıdı.Bana kendi sunak da verildi.Kulübe gerçekten katıldım.Beni analiz ediyorlar ama hiçbir şey bulamıyorlar.O zamanlar gazetelerde HIV pozitif insanların ilk raporları ortaya çıktı.Birincisi, hatırladığım kadarıyla, Dış Ticaret Örgütü'nden bir adamdı - eşcinsel.AIDS ile tek ilişki buydu.Teşhis yapamadıktan sonra doktorlar AIDS'ime karar verdim.Ve beni soruya koymaya başladı."Diyelim ki pantolonla uyuyorsun, temiz gel, sonuçta doktoruz".Bunu inkar ediyorum ama bana inanmıyorlar.Diyorlar: "Hadi, ibne, tıbbi gizliliği koruyoruz".Böylece, bir hafta geçer (üç hafta içinde vazgeçtim).

Doktoruma gelip şöyle diyorum: "Tamam, çocuklar, teşhis yap ve bana tedavi et, yarın ertesi güne kadar alabilirim, yoksa pencereden atlayacağım - artık dayanamıyorum"

Doktoruma gelip şöyle diyorum: "Tamam, çocuklar, teşhis yap ve bana tedavi et, yarın ertesi güne kadar alabilirim, yoksa pencereden atlayacağım - artık dayanamıyorum".Ertesi gün bir çocuk doktoru yanlışlıkla dolaştığında düzenli bir konsey düzenliyorlar.Beni incelerken, Rubeola'nın bir nedenden ötürü görünür kovan olmadan ilerlemesini teşhis ediyor, bu da teşhisi doğru yapmayı engelledi.Dünden bir gün önce buraya getirildim ve şimdi iyiyim.Sıkıntılı olduğum tek şey, erkeklere deneyimlerimi anlatmanın bile utanç verici olması - orada farklı ciddi rahatsızlıkları tartışıyorlar ve kişisel sunaklar ve beni bir ibne için nasıl geçtikleri hakkında konuşmak utanç verici bir çocuk hastalığım var.O zaman dilimi tutmalıyım.

</font> </pre> </body> </html>