New Orleans'taki Jazzfest caz olmadan başlıyor Kelime Sayısı: 338 Özet: New Orleans'taki müziğin gerçeği, yıllardır efsanevi Fransız Mahallesi'nde dolaştığında duyduğu müzik sesindedir

New Orleans'taki Jazzfest caz olmadan başlıyor Kelime Sayısı: 338 Özet: New Orleans'taki müziğin gerçeği, yıllardır efsanevi Fransız Mahallesi'nde dolaştığında duyduğu müzik sesindedir.Onlar, cazın küçük çizgileri değil, kaya kısık yumrukları oldular.Popüler müziğin bu altın günlerine dönmesi olası olmadığından, cazıkla uyum sağlamanın en az tahriş edici yolunun sadece MusicFest'i yeniden adlandırmak olduğu görülüyor.O zaman, kulaklarımız da sorunlu olsa da, en azından zihinlerimiz onları rahatsız etmede devam eden uyumsuzluğu hafifletebilir.

Anahtar Kelimeler: Mizah, komedi, hiciv, haberler, haberler gülmek, gülmek, şaka, gülüyor, şakalar, kahkaha, parodi, parodi, skeç, skeçler Makale Vücudu: New Orleans'taki Jazzfest, efsanevi caz büyüklerinin topraklarının sodden ruhlarını canlandırmayı amaçladı, nispeten az cazla garip bir şekilde gitti.Göze çarpan ihtimalle, azizlerin ne zaman yürüdüğüne dair ruhlu bir yorumlamayı yöneten Bruce Springsteen vardı.Ayrıca efsanevi caz sanatçısı Elvis Costello vardı.

Tüm yanlış yerleştirilmiş rock'çılar, cazfestin cazın bulundurulmasını bekleyen insanlara bir uyandırma çağrısı olarak gelirken, üzücü gerçek şu ki, Jazz New Orleans'ta veya alt 48'de başka bir yerde, Bill Haley ve Kuyruklu Yürüyüşler, ilk sıradan rithmin etrafında dolaşarak, eski sırtlı rithmin etrafında dolaşarak, eski sırtlı ritibe intrusu olarak ortaya çıktı, bu da eski ritibe intrelemeyi yuttu.şu anda yoğun sağır insanlığın nispeten uygar kulaklarının.

Tabii ki, caz sanatçısının temyizine karşı biraz güvenilirliğe sahip bazı sanatçılar vardı

Tabii ki, caz sanatçısının temyizine karşı biraz güvenilirliğe sahip bazı sanatçılar vardı. Büyük müzik yıldızlarının, geçtiğimiz iddialara rağmen, belki de yetenekli New Yorker trompetçisi Wynton Marsalis'in kişiliği dışında, büyük müzik yıldızlarının geçersiz olmadığı bir çağda yaşadığımız tartışılmaz bir hacmle uğraşıyor.Raspy ile seslendirilen trompetçi Louis Armstrong'dan caz devleri, sorunsuz zarif piyanist Bill Evans'a kadar uzun zamandır uyuyor.

New Orleans'taki müziğin gerçeği, yıllardır efsanevi Fransız Mahallesi'nde dolaştığında duyduğu müzik sesindedir.Onlar, cazın küçük çizgileri değil, kaya kısık yumrukları oldular. Popüler müziğin bu altın günlerine dönmesi olası olmadığından, cazıkla uyum sağlamanın en az tahriş edici yolunun sadece MusicFest'i yeniden adlandırmak olduğu görülüyor.

O zaman, kulaklarımız da sorunlu olsa da, en azından zihinlerimiz onları rahatsız etmede devam eden uyumsuzluğu hafifletebilir. </font> </pre> </body> </html>