Çocuk Gibi Boyamayı Öğrenin Kelime Sayısı: 525 Özet: Hepimizde küçük bir çocuk var - içinde duygularımız ve düşüncelerimiz tarafından ifade edilen dünyayı algılayan bir sanatçı

Çocuk Gibi Boyamayı Öğrenin Kelime Sayısı: 525 Özet: Hepimizde küçük bir çocuk var - içinde duygularımız ve düşüncelerimiz tarafından ifade edilen dünyayı algılayan bir sanatçı.Herkesten farklıdır;benzersizdir. Anahtar Kelimeler: Boya, çizim, yetenek, yetenek, renk, tuval, yağlar, suluboya Makale Vücudu: Tüm çocuklar çizmeyi veya boyamayı sever.Sonucun gerçekliğin kesin bir kopyası olup olmadığı çok önemlidir, çünkü o anda gerçeklik sanatçının zihninde.Çizdikleri gibi yaratıcılardır ve her biri başardıklarına hayran kalacaklar.Sanatçı olma arzusu değil, zaten oradalar!

Hepimizde küçük bir çocuk var - içinde duygularımız ve düşüncelerimiz tarafından ifade edilen dünyayı algılayan bir sanatçı.Herkesten farklıdır;benzersizdir.Ancak olgunluk yıllarında yeteneklerimiz hakkında bilinçli olduk.Ne yazık ki, eleştirilmiş ve yeteneklerimizin başka bir yerde yatmasına karar vermiş olabiliriz.Bir tür onaylamama ile karşılandığından, ifadelerimizle çok özgür olmayı bıraktık.

Picasso bir keresinde “Hayatım boyunca bir çocuk gibi boyamayı öğreniyorum” dedi.Başarılı mı?Sanırım yaptı, çünkü çocuk benzeri görüntülerini asla bırakmadı.Masumiyetin efendisiydi.Bugün sanat eserleri paha biçilemez, ama o zamanlar yaratıldıklarında bazılarının sert bir şekilde yargıladığından eminim.

İlk çizim veya resim hatırlamam on yaşındaydı

İlk çizim veya resim hatırlamam on yaşındaydı.Lise tarafından yetersiz kazançlarımı yağlı boyalar ve tuval için harcadım.Tutkum doğa - özellikle hayvanlardı ve o zamanki konu materyalimdi.Yetenek iki tanımı vardır-doğal bir yetenek veya gelişmiş bir beceri.Ailem beni sanat okuluna gönderemedi, bu yüzden birincisine bağlıydım.

Hala son yıllarda eğitim almadan resim yapıyorum.Formun temellerini, yansıtıcı ışık, renk tekerlek önemi, kompozisyon vb.Kalbimden boyuyorum, zihnimin ne belirlediğini ifade ediyorum ve bunu öğreten hiçbir okul yok.Sadece tuval üzerindeki bu vizyonu kendi memnuniyetime göre üretip üretemeyeceğimi görmek için kendime yeni zorluklar veriyorum.Bunu yapmak için bir sertifikaya sahip olmanıza gerek yok.

Genellikle şeylere gerçekten görmeden bakarız.Sonuçta, gözlerimiz sadece lenslerdir;Hiçbir bilgisi, anıları ve deneyimleri yok.İyi görmek için zihinlerimizi ve gözlerimizi açmalıyız.Belki de bu nedenle mükemmel olmayan konu malzemesini boyamayı seviyorum. Kırık bir deniz kabuğu, mükemmel bir örnekten daha fazla karaktere sahiptir.Modeller, sadece mükemmel güzellikten kısa bir süre sonra biraz 'istenmeyen' bırakıyor.Portreler için seçimim yüz yapısında, göz veya ten rengi ve karakter çizgilerinde olacaktır.Bir çocuğun güzel olarak adlandırılabileceği iki kez olduğu söylenir - ergenlikte ve kılıçtan düştüğünde.Bunların her birinde çocuk benzeri bir algı görüyorum ve zaman zaman bu görüntüleri tuval üzerine koymaya yöneliyorum.

Henri Matisse şöyle dedi: “Yaratılış vizyonla başlar. Sanatçı her şeye ilk kez, bir çocuk gibi görüyormuş gibi bakmalı”. © 2006 Esther Smith </font> </pre> </body> </html>