Başlık: Düşünmeye Bağımlılık Kelime Sayısı: 783 Özet: Randall yardımımı aradı çünkü sefil olmak için sıkışmıştı ve sefaletinden nasıl çıkacağına dair hiçbir fikri yoktu

Başlık: Düşünmeye Bağımlılık Kelime Sayısı: 783 Özet: Randall yardımımı aradı çünkü sefil olmak için sıkışmıştı ve sefaletinden nasıl çıkacağına dair hiçbir fikri yoktu.Hayatında tüm yaşamla büyük sevinç ve birlik duygusu yaşadı, ancak bu anlar seyrekti.O anlardan daha fazlasını istedi ama onları nasıl getirecekleri hakkında hiçbir fikri yoktu.

Anahtar Kelimeler: Düşünme, düşünceler, endişe, zihin, kendini geliştirme, depresyon, koçluk Makale Vücudu: Randall yardımımı aradı çünkü sefil olmak için sıkışmıştı ve sefaletinden nasıl çıkacağına dair hiçbir fikri yoktu.Hayatında tüm yaşamla büyük sevinç ve birlik duygusu yaşadı, ancak bu anlar seyrekti.O anlardan daha fazlasını istedi ama onları nasıl getirecekleri hakkında hiçbir fikri yoktu.

Randall son derece zeki bir adam, ama bazı açılardan kendi zekasını kendine karşı kullanıyordu.Sorun şu ki, Randall'ın bu kısa gerçek bağlantı anlarına sahip olduğunda, bunun nasıl olduğunu anlamaya çalışmak için hemen aklına girdi.Aklına girdiğinde, umutsuzca arzu ettiği bağlantıyı kaybetti. Randall'ın aklına girmesinin nedeni, derin manevi bağlantının sevincini istediği kadar, bundan daha fazlasını istemesiydi - bu bağlantı üzerinde kontrol.Randall’ın egosu yaralı benlik, ruhla bağlantıyı aklı ile kontrol edebileceğine inanıyordu - eğer bunu çözebilseydi, o zaman kontrol edebilirdi.Randall'ın yapmak istediği son şey, ruhla bağlantı kurmak için gerekli olan şey, düşüncesini teslim etmektir.Randall, iç deneyimini hissetmemenin bir yolu olarak düşünmeye derinden bağımlıydı.Düşünme, onun yüce, yalnızlığı ve diğerleri ve manevi bağlantısı üzerindeki çaresizliği gibi acı verici duygularını kontrol etmenin yoluydu.

Birçoğu biz düşünmeye bağımlı

Birçoğu biz düşünmeye bağımlı.Bir şeyleri anlayabilirsek, başkalarını ve şeylerin sonucunu kontrol edebiliriz.İnsanların bizim hakkında nasıl hissettiklerini kontrol etmek ve sadece doğru şeyi söyleyerek bize tedavi etmek istiyoruz - bu yüzden söyleyecek doğru şeyi keşfetmek için tekrar tekrar düşünmeliyiz.Buna “Rumination” denir.Rumination, nihayet “doğru” cevap, söyleyecek doğru şey, başkaları üzerinde kontrol sahibi olmanın doğru yolu ve şeylerin sonucunu bulma umuduyla takıntılı bir şekilde düşünmektedir.Ruminasyon aynı zamanda kendi acı verici duygularımız üzerinde kontrol sahibi olmanın bir yoludur, bu da bağımlılıkların hepsi budur.

Randall ile yaptığım işte hemen kafasına girecek ve oturumda neler olduğunu analiz ederdi.Tekrar tekrar onu kafasından ve bedenine, duygularına getirirdim.Duyguları onun için o kadar korkutucuydu ki, kafasına geri dönmeden önce birkaç dakika boyunca duygularıyla kalabilirdi - açıklama, anlama, entelektüelleştirme.Ruh yalnızlığından ve yalnızlıktan çok korkmuştu, bu duyguları zihniyle önlemeyi öğrendiğini hissetti.Yine de Randall, çocukluğundan beri orada olan acı verici duygularını hissetmeye istekli olana kadar, kafasından uzak duramadı.Amacı, ondan öğrenmek yerine acılarını kontrol etmek olduğu sürece, istediği manevi bağlantıya geçemezdi.

Tüm bağımlılıklarımızın amacı acıdan, özellikle de bu toplumda hissettiğimiz derin ruh yalnızlığından kaçınmaktır.Sorun şu ki, iç çocuğumuz olan duygularımızdan kopukluğumuz da yalnızlık yaratıyor.Duygu kendimiz, iç çocuğumuz, acı verici duygulara katılacak kimse olmadan içeride yalnız bırakılır.Sadece arzumuz, iç deneyimimize açtığımız kendi acı verici duygularımıza nasıl neden olabileceğimizi öğrenmektir.Öğrenme arzumuz, amacımızın çeşitli bağımlılıklarımızla acıdan kaçınmak olduğunu düşünemediğimiz manevi bağlantımızın kapısını da açar.

Randall'ın acı verici duygularını hissetmeye istekli olması aylarca sürdü, ancak sonunda onları hissetmek için cesareti olduğunda, düşündüğü kadar kötü olmadığını keşfetti.Aslında, bağımlılık yapan düşüncesine girerek artık iç çocuğunu terk etmediğinde, artık içinde yalnız hissetmedi.Kendisiyle bağlantı kurmak, ruhla gittikçe daha fazla bağlantı kurmasına izin verdi.Düşünerek ve kontrol etmeye çalışmakla oraya ulaşmak yerine, iç deneyimiyle şu anda mevcut olarak oraya ulaşıyordu - o ana teslim oldu.Randall, başkalarını kontrol edemese ve şeylerin sonucunu kontrol edemese de, acıya karşı korumak yerine öğrenme niyetini seçerek sefaleti üzerinde kontrol sahibi olduğunu buldu.Ruhu kontrol edemese de, kendi niyetini kontrol etti, bu da sonunda ruhla bağlantı kurabilmesine yol açtı.