Başlık: Endişe Bağımlılığı Kelime Sayısı: 756 Özet: Carole, depresyonda olduğu için benimle danışmanlık yapmaya başladı

Başlık: Endişe Bağımlılığı Kelime Sayısı: 756 Özet: Carole, depresyonda olduğu için benimle danışmanlık yapmaya başladı.Uzun zamandır kronik yorgunluk sendromu ile hasta olmuştu ve depresyonunun bundan kaynaklandığına inanıyordu.Birlikte çalışmamız sırasında, depresyonunun aslında olumsuz düşüncesinden geldiğini fark etti - Carole sürekli bir endişe duyuyordu.

Anahtar Kelimeler: Endişe, stres, sinirler, duygusal bozukluk, depresyon Makale Vücudu: Carole, depresyonda olduğu için benimle danışmanlık yapmaya başladı.Uzun zamandır kronik yorgunluk sendromu ile hasta olmuştu ve depresyonunun bundan kaynaklandığına inanıyordu.Birlikte çalışmamız sırasında, depresyonunun aslında olumsuz düşüncesinden geldiğini fark etti - Carole sürekli bir endişe duyuyordu.Ağzından birçok kelime, kötü bir şey olabileceğine dair endişelerinin etrafında toplandı.Ya asla iyileşmezsem?Ya kocam hastalanırsa?Ya parası tükenirsem?(Carole ve kocası çok başarılı bir iş yürüttü ve başarılı olmaya devam etmeyeceğine dair bir gösterge yoktu).Ya oğlum uyuşturucuya girerse?"Ya çocuklarım iyi kolejlere girmezse?"Ya biri eve girerse?

Endişesi sadece depresyonuna neden olmakla kalmadı, aynı zamanda aslında buna neden olmasa da hastalığına katkıda bulunuyordu.Endişesi vücudunda o kadar çok strese neden oldu ki, bağışıklık sistemi onu iyi tutma işini yapamadı.Yine de endişesinin depresyonuna neden olduğu ve muhtemelen hastalığına neden olduğu farkındalığı bile Carole'nin endişelenmesini engellemedi.Ona bağımlıydı.Bilinçsizce endişenin ona verdiği kontrol duygusuna bağımlıydı.

Bunu iyi anladım çünkü uzun bir endişeden geliyorum

Bunu iyi anladım çünkü uzun bir endişeden geliyorum.Büyükannemin tüm hayatı endişelenmekle ilgiliydi.Ben büyürken bizimle yaşadı ve onu yüzünde endişelenmeden gördüğümü hatırlamıyorum.Annemle aynı - sürekli endişe.Tabii ki, onu aldım ve daha da endişe duydum.Ancak, öldükleri güne kadar her gün endişelenen annem ve büyükannemin aksine, bu şekilde yaşamak istemediğime karar verdim.Dönüm noktası benim için kocam ve ben plaja gideceği gün geldi ve evin yanacağından ve çocuklarımın öleceğinden endişelenmeye başladım.Endişeden o kadar üzüldüm ki dönüp eve gelmemiz gerekiyordu.O zaman bu konuda bir şeyler yapmam gerektiğini biliyordum.

Endişenin nedenini incelemeye başladığımda, endişelerin endişenin kötü şeylerin gerçekleşmesini durduracağına inandığını fark ettim.Annem tüm hayatı boyunca endişelendi ve endişelendiği kötü şeylerin hiçbiri gerçekleşmedi.Endişeli olduğu için kötü bir şey olmadığı sonucuna vardı!Endişesiyle bir şeyler kontrol edebileceğine gerçekten inanıyordu.Ancak babam asla hiçbir şey için endişelenmedi ve onun başına da kötü bir şey olmadı.Annem endişesi nedeniyle babama kötü bir şey olmadığına inanıyordu!Gerçekten öldüğü güne kadar (sürekli endişesinden kaynaklanabilecek kalp problemlerinden) endişelenmeyi bırakırsa, her şeyin parçalanacağına inanıyordu.Babam, onun hakkında endişelenmeden bile 92 yaşında hala yaşıyor!

Hayatınızın çoğu için endişe duyduğunuzda endişelenmeyi bırakmak kolay değildir.Endişelenmeyi bırakmam için, endişenin sonuçlar üzerinde kontrol sahibi olduğu inancının tam bir yanılsama olduğunu bilmem gerekiyordu.Bunu görmem gerekiyordu, sadece zaman kaybı değil, aynı zamanda sağlık ve refah üzerinde ciddi olumsuz sonuçları olabilir.Bunu anladıktan sonra, endişeye ve strese neden olan düşünceyi durdurduğumda meydana gelen mide sıkılmasını fark edebildim.

Carole bunu öğrenme sürecindedir

Carole bunu öğrenme sürecindedir.Endişesinin onu çok endişeli ve depresif hissettirdiğini görüyor.Endişelenmediğinde, bağımlılığının devralmak için endişelenmesine izin verdiği zaman kadar yorgun olmadığını görüyor.Geleceğe projeksiyon yapmak yerine şu anda kaldığında çok daha iyi hissettiğini görür.Carole'nin endişeyi durdurmasının anahtarı, endişenin onu kontrol etmediğini kabul etmektir.

Endişe olan kontrol yanılsamasından vazgeçmek, endişelenen herkes için bize kolay değil.Yine de endişe ile ilgili ilginç bir paradoks var.Şu andayken, geleceği düşündüğümden daha yüksek iyiliğimi destekleyen seçimler yapma şansım olduğunu gördüm.Endişe bize kontrol vermek yerine, kendimiz ve başkaları için sevgi dolu seçimler yapacak kadar mevcut olmamızı engelliyor.Endişelenmek aslında bize daha çok daha az kontrol veriyor!