Başlık: Öfkeye bağımlı mısınız? Kelime Sayısı: 802 Özet: Michael, öfkenin kontrol etmek için kullanıldığı bir evde büyüdü

Başlık: Öfkeye bağımlı mısınız? Kelime Sayısı: 802 Özet: Michael, öfkenin kontrol etmek için kullanıldığı bir evde büyüdü.Ebeveynleri öfkelerini birbirlerini ve çocuklarını kontrol etmeye çalışmak için kullandı.Bazen öfke şiddete dönüştü ve Michael ve kardeşleri fiziksel olarak incinecekti.Michael, ebeveynlerinden birinin aniden öfkeleneceğini asla bilmiyordu, bu yüzden tehdit her zaman oradaydı.

Anahtar Kelimeler: Öfke, Davranış, Tutum, Kendi Kendine Yardım, Kendini İyileştirme, Öfke Yönetimi, Koçluk Makale Vücudu: Michael, öfkenin kontrol etmek için kullanıldığı bir evde büyüdü.Ebeveynleri öfkelerini birbirlerini ve çocuklarını kontrol etmeye çalışmak için kullandı.Bazen öfke şiddete dönüştü ve Michael ve kardeşleri fiziksel olarak incinecekti.Michael, ebeveynlerinden birinin aniden öfkeleneceğini asla bilmiyordu, bu yüzden tehdit her zaman oradaydı.

Michael dört çocuğun en eskisiydi ve genellikle kardeşlerine bakmakla görevlendirildi.Sık sık kardeşlerine, ailesi tarafından istismar edilme korkusunu ve öfkesini çıkardı.Michael'ın bir kısmı ailesi gibi olmak istemese de, bildiği tek şey buydu. Bir yetişkin olarak Michael, karısına ve çocuklarına sık sık öfkesi ile mücadele eder.Karısı, yardım almazsa onu terk etmekle tehdit etti, bu da bana danışmasına neden oldu.

“Michael, öfke genellikle başka bir daha acı verici duyguyu örtmek için kullanılır

“Michael, öfke genellikle başka bir daha acı verici duyguyu örtmek için kullanılır. Sizce öfkenle neyi örtbas ettiğinizi düşünüyorsunuz?”Diye sordum. “Bilmiyorum.

Çok sinirli oldum ve sonra öfke geliyor.” "Ailen sana öfkeli ve şiddetli olduğu zaman, korkutucu dışında ne hissettin?" "Sanırım kendimi yalnız hissettim." “Çok yalnız hissetmiş olmalısın ve ne için olduğu için çaresiz kalmalısınız.” “Evet, çok çaresiz hissettim! Çok yalnız ve çaresiz hissetmekten nefret ettim.

Çok korkutucuydu. Büyümek için sabırsızlanıyordum, bu yüzden çok çaresiz hissetmezdim.” "Şimdi bu çaresiz duyguyu tetikleyen nedir?" “Humm… Sanırım eşim ve çocuklarımın yapmasını istediğim şeyi ya da yapmaları gerektiğini düşündüğümde yapmadıkları zaman.” “Öyleyse, onlar üzerindeki çaresizliğinizi hissetmek ve kabul etmek yerine, gerçektir, ancak hissetmesi zor bir duygudur, tıpkı ebeveynlerin gibi, onları öfkenizle kontrol etmeye çalışarak bu eski çaresizliği hissetmekten kaçınırsınız.

Doğru mu?” “Sanırım öyle

Doğru mu?” “Sanırım öyle. Sanırım onları çaresiz hissetmek yerine onları kontrol etmeye çalışıyorum. Ama neden çaresiz hissetmeliyim?

Bu korkunç bir duygu. “Michael, bir çocukken, ebeveynlerinizin vahşeti üzerinde çaresiz kaldınız ve kendinize de çaresiz kaldınız. Sadece başka biriyle ayrılamazsınız.

Daha fazla ceza olmadan uzaklaşamazsınız. Ancak bugün, hala diğerleri üzerinde çaresiz kalırsanız, kendiniz üzerinde çaresiz değilsiniz. Kendiniz için bir durumdan uzaklaşamazsınız.Bir çocuk.

Diğerlerine karşı çaresizlik kabul etmek çok zor bir duygu

Diğerlerine karşı çaresizlik kabul etmek çok zor bir duygu.Birçok insan için bu bir yaşam ya da ölüm hissi gibi geliyor, çünkü bebekler olarak tamamen çaresizdik ve eğer kimse gelmezse ölürdük.Bazılarımız ağladık ve ağladık ve kimse gelmedi ve yaşam ya da ölmek için çaresiz hissettik.Bugün başkalarına karşı çaresizlik genellikle bir yaşam veya ölüm deneyimi olmasa da, duygu bebek terörümüzü tetikleyebilir.Artık kendimize çaresiz olmasak da, çoğu insan çaresizlik hissinden kaçınmak için her şeyi yapacaktır.Yine de, diğerlerine karşı çaresizliğimizi kabul edene kadar, onları kontrol etmeye çalışacağız ve öfke birçok insanın kontrol etmeyi öğrenmenin önemli bir yoludur.

Michael'ın kendine nasıl bakacağını öğrenmek için zaman aldı - çaresiz duygularını görmezden gelmek veya öfkeyle örtmek yerine nasıl kucaklayacağını ve kabul edeceğini.Kendisine ve kendi duygularına ve ihtiyaçlarına sevgi dolu bakmayı öğrendiğinde, başkalarının duygu ve ihtiyaçlarını daha fazla kabul etti.Kendini ve başkalarını kabul etmenin ve acı verici duygularını hissetmeyi ve yönetmeyi öğrenmenin bir sonucu olarak, başkalarını kontrol etme ihtiyacı yavaş yavaş azaldı.

Benimle çalışma sırasında Michael, kendisine bu kadar yalnız hissetmemesine ve kendisine sevgi dolu bir bakımı nasıl alacağını bilmek için kişisel bir manevi rehberlik kaynağına erişmeyi öğrendi.Michael, manevi rehberliğiyle bağlantılı olduğunda, öfkeyle hareket etme olasılığının daha düşük olduğunu buldu.Ruhun sevgisini ve desteğini hissettiğinde zorluk ve çaresizlik duygularını çok daha kolay yönetebileceğini buldu.