Başlık: Kendinizi kontrol ediyor mu yoksa seviyor musunuz? Kelime Sayısı: 852 Özet: Kafanızda “Kilo vermelisin” veya “Her sabah daha erken kalkmalısın ve egzersiz yapmalısın” ya da “Bugün faturalara yakalanmalıyım” ya da “Bu dağınıklıktan kurtulmalıyım” gibi şeyler söyleyen bir ebeveyn sesi ne sıklıkla duyuyorsunuz

Başlık: Kendinizi kontrol ediyor mu yoksa seviyor musunuz? Kelime Sayısı: 852 Özet: Kafanızda “Kilo vermelisin” veya “Her sabah daha erken kalkmalısın ve egzersiz yapmalısın” ya da “Bugün faturalara yakalanmalıyım” ya da “Bu dağınıklıktan kurtulmalıyım” gibi şeyler söyleyen bir ebeveyn sesi ne sıklıkla duyuyorsunuz.Bu sese yanıt olarak neler olduğunu keşfedelim.

Anahtar Kelimeler: Kendini Geliştirme, Koçluk, Kendini Disiplin, Hedefler, Psikoloji Makale Vücudu: Kafanızda “Kilo vermelisin” veya “Her sabah daha erken kalkmalısın ve egzersiz yapmalısın” ya da “Bugün faturalara yakalanmalıyım” ya da “Bu dağınıklıktan kurtulmalıyım” gibi şeyler söyleyen bir ebeveyn sesi ne sıklıkla duyuyorsunuz.Bu sese yanıt olarak neler olduğunu keşfedelim.

Kendimizi yargılamak için çok iyi bir nedenimiz var: Bizim yargı kısmı, yargılayarak, eleştirerek, “kendimizi“ olamayacağımız ”, kendimizi harekete geçmeye ve bu nedenle başarısızlığa veya retlere karşı korumaya motive edeceğimize inanıyor.Kendimizi, çocukluğumuzdan beri kendimizi sıraya koymayı umarak kendimizi “doğru” yapmaya kendimizi yargılıyor olabiliriz.Ve bunu yapmaya devam ediyoruz çünkü işe yaradığına inanıyoruz.

Büyük bir muhasebe firmasında yüksek güçlü bir yönetici olan Karl örneğini ele alalım

Büyük bir muhasebe firmasında yüksek güçlü bir yönetici olan Karl örneğini ele alalım.Karl'ın kalp krizi geçirdi ve diyetini izlemesi gerekiyor.Kalp krizinden hemen sonra, şeker, yağlardan ve aşırı yemişten kaçındı, ancak altı ay sonra kendini yemek planıyla mücadele ederken buldu.Danışmanlık oturumumuzda Karl, bir gece önce büyük bir çölün yanı sıra büyük bir yemek olduğu için kendinden üzüldüğünü söyledi.Karl'dan kendini duruma geri koymasını ve ne hissettiğini yeniden yaratmasını istedim.

“Eh, en büyük müşterilerimizden biriyle akşam yemeğine çıktım. Bana bir soru sordu ve gerçekleri hatırlamadım, bu yüzden ona cevap veremedim. Bu olur olmaz, bu ses bana aptal olduğumu, hatırlamam gerektiğini ve“ Zaten benim için ne olduğunu ”söyledi.

Kendinizi yargıladığınız anda ne hissettin?Diye sordum. “Şey, geriye dönüp baktığımda, sık sık içeri girdiğimi üzücü, bir tür karanlık boş içi boş hissi hissettim. Ve ne olduğunu biliyorsunuz - o zaman tonlarca tereyağı ile çok fazla ekmek yemeye başladım ve çölleri sipariş ettim!

Bunun nefret ettiğim boş duyguya yanıt vermediğini fark etmedim!” “Öyleyse üzücü boş duygu, kendinizi yargıladığınızda hissettiğiniz şeydir

Bunun nefret ettiğim boş duyguya yanıt vermediğini fark etmedim!” “Öyleyse üzücü boş duygu, kendinizi yargıladığınızda hissettiğiniz şeydir. Kendinizi yargılamak iç terk ediliyor, bu yüzden iç çocuğunuz o zaman yalnız, üzgün ve boş hissediyor. Çocuğunuza yeterince iyi olmadığını söylüyorsunuz.

Bunu gerçek çocuklarınızla yapmadığınızı biliyorum, ama bunu kendinle yapıyorsun, değil mi?" “Evet, sanırım bunu her zaman yapıyor. Cevabı bilmediğim için kendimi yargıladıktan sonra, kendimi çok fazla yemek ve çöl olduğum için yargıladım. Sonra daha da kötü hissettim.” “Peki kendinizi yargılayarak ne umuyorsunuz?

“Sanırım yemeğimi kontrol edebileceğimi ve kendimi daha çok çalışabilmeyi umuyordum, bu yüzden bir şeyleri unutmam.” “Çalışmıyor gibi görünüyor.” “Hayır, sadece beni korkunç hissettiriyor. Aslında, cevabı bilmediğim için kendimi yargılamanın beni o kadar kötü hissettirdiğini görebiliyorum ki daha fazla yemek istedim.

Bana daha fazla kontrol vermek yerine, bana daha az verdi!” “Yani kendiniz üzerinde kendiniz üzerinde kontrol sahibi olmaya çalışıyorsunuz, ama gerçekte olan şey, acıyı önlemek için korkunç ve bağımlılık yapan yollarla davranmanızdır

Bana daha fazla kontrol vermek yerine, bana daha az verdi!” “Yani kendiniz üzerinde kendiniz üzerinde kontrol sahibi olmaya çalışıyorsunuz, ama gerçekte olan şey, acıyı önlemek için korkunç ve bağımlılık yapan yollarla davranmanızdır. Bence ne olacağı, bir kısmınızın yargılanmaya ve ne yapacağınızı söylediğiniz şeylere direnmek için direnç göstermesidir.” “Doğru.

Kendimi çok fazla yememeyi ve kendimi yemek için yargılamamı söyler, o zaman gerçekten yemek istiyorum. Bu yüzden kontrol edilmemek için yemek yiyorum ve aynı zamanda kendimi yargıladığım için kendimi terk ediyorum, bu da beni üzüyor ve boş hissettiriyor ve bu boşluğu doldurmak için her zaman yiyecek kullandım.

Bu döngüyü nasıl durduracağım?” “Bilinçli olana kadar durduramazsınız. Bilinçsiz olarak yaptığınız sürece - otomatik pilotta - üzerinde hiçbir seçeneğiniz yok. Yani yapabileceğiniz ilk şey, onu değiştirmeye çalışmak değil, sadece fark etmektir.

Bu modelin çok farkında olduğunuzda, bu modelin çok farkında olduğunuzda, ne yaptığınızı fark ederseniz, her ne kadar bilgiye sahip olacaksınız.Kendinize acı verici duyguya yol açan şey. ” Karl fark etmeye başladı ve zamanla kendini yargılamayı durdurabildi.Sadece hayatında çok sık yaşadığı üzücü boş hissi ortadan kalkmakla kalmadı, aynı zamanda kalbi için tıbbi beslenme planına devam edebildi.İç çocuğu yargılanmak yerine sevildiğini hissettiğinde, acıyı ortadan kaldırmak için yemeye gerek yoktu.