Başlık: Duygusal bir kurban olmak Kelime Sayısı: 734 Özet: Hiçbirimiz kendimizi kurban olarak düşünmeyi seviyoruz

Başlık: Duygusal bir kurban olmak Kelime Sayısı: 734 Özet: Hiçbirimiz kendimizi kurban olarak düşünmeyi seviyoruz."Kurban" terimi, güçsüz bir kişinin acıklı bir görüntüsünü akla getirir.Bu nedenle, duygusal kurbanlar olmaya ne sıklıkta izin verdiğimizi fark etmek çoğumuz için bir şok olarak gelir.35 yıldır bireylere, çiftlere, ailelere ve iş ortaklarına danışmanlık yaptıktan sonra, çoğumuzun farkına varmadan çoğu zaman kurban olduğumuzu biliyorum.

Anahtar Kelimeler: İletişim, öfke, kendi kendine yardım, kendini geliştirme, koçluk Makale Vücudu: Hiçbirimiz kendimizi kurban olarak düşünmeyi seviyoruz."Kurban" terimi, güçsüz bir kişinin acıklı bir görüntüsünü akla getirir.Bu nedenle, duygusal kurbanlar olmaya ne sıklıkta izin verdiğimizi fark etmek çoğumuz için bir şok olarak gelir.35 yıldır bireylere, çiftlere, ailelere ve iş ortaklarına danışmanlık yaptıktan sonra, çoğumuzun farkına varmadan çoğu zaman kurban olduğumuzu biliyorum.

Başka bir kişiye değerimizi tanımlama gücü verdiğimizde kurban oluyoruz.Onay, cinsiyet, şeyler, madde veya mutluluk ve sevilebilirlik duygularımızdan sorumlu bir faaliyet yaptığımızda kurban oluyoruz.Korku, öfke, incinme, yalnızlık, kıskançlık, hayal kırıklığı, vb.Kendimizi dışarıdan tanımlamayı seçtiğimizde, gücü başkalarına teslim ediyoruz ve daha sonra seçimleri tarafından kontrol edildiğini hissediyoruz.

Manevi rehberliğimizle olan bağımızla kendimizi dahili olarak tanımlamayı seçtiğimizde, kişisel güce ve kişisel sorumluluğa geçiyoruz

Manevi rehberliğimizle olan bağımızla kendimizi dahili olarak tanımlamayı seçtiğimizde, kişisel güce ve kişisel sorumluluğa geçiyoruz.İçsel değerimiz ve en yüksek iyiliğimizde hangi davranışın olduğunu içtenlikle öğrenmek istediğimiz anda ve ruha sorduğumuzda cevaplar alacağız.Çoğu insan, manevi bir kaynaktan cevap almanın ne kadar kolay olduğunun farkında değildir.Cevaplar kelimelerle veya resimlerle zihninize girecek veya samimi arzunuz öğrenmek olduğunda, cevapları duygularınız aracılığıyla deneyimleyeceksiniz.

Her zaman iki seçeneğimiz var: mutluluğumuzu, barış, güvenlik, emniyet, sevilebilirizi ve değerlerimizi, insanlar, şeyler, aktiviteler ve maddeler aracılığıyla bulmaya çalışabiliriz;Ya da manevi bir sevgi ve merhamet kaynağı ile bağlantı yoluyla neşeli, huzurlu, güvenli, güvenli, sevimli ve değerli hissedebiliriz - kendimize sevgi dolu ve başkalarını sevmek.

Mutluluğumuzu ve güvenliğimizi başkaları aracılığıyla bulmayı seçtiğimizde, bize istediğimizi vermek için onları kontrol etmeye çalışmalıyız.O zaman, bizim için umdukları şekilde gelmediklerinde, seçimleriyle mağdur olduğunu hissediyoruz. İşte bir örnek: Don ve Joyce, çocuklarıyla nasıl başa çıkılacağı konusunda sürekli bir güç mücadelesinde.Joyce otoriter olma eğilimindeyken Don oldukça izin veriyor.Joyce, Don'un ebeveynliğinden hayal kırıklığına uğradığında, genellikle ona izin verdiği konusunda ona bağırır.Don sık sık Joyce Rant'ı dinler ve ona övgü verir.Bazen bir saatten fazla sürer ve sadece dinler.Sonra, onunla konuşmaya çalıştığında dinlemeyi reddeder.Don daha sonra kurbanlı hissediyor, Joyce'un ona nasıl bağırdığından şikayet ediyor ve onu dinlemeyi reddediyor.

Don'a neden Joyce'a oturduğunu ve dinlediğini ona bir danışmanlık oturumunda sorduğumda, onu dinleyip dinlemediğini umduğunu söyledi

Don'a neden Joyce'a oturduğunu ve dinlediğini ona bir danışmanlık oturumunda sorduğumda, onu dinleyip dinlemediğini umduğunu söyledi.Bu çatışmalar sırasında dinlenip dinlemediğini sordum ve "Hayır" diye cevapladı. "Seni neden dinlemesine ihtiyacın var?" "Ona neden yaptığımı çocuklarla yaptığımı açıklamak istiyorum." "Neden ona açıklamanız gerekiyor?" "Yani bana kızmayacak." Don, Joyce tarafından Joyce'u kontrol etmeye çalışarak, onu onaylamasını umarak bağırmasına izin verir.Sonra onun hakkında ne hissettiğini daha fazla kontrol etmek için açıklamaya çalıştı.Dinlemeyeceği zaman, bağırmasıyla mağdur olduğunu hissederek, onu bu kadar kızgın, kontrol eden bir insan olduğu için suçluyor.

Don, yüksek gücüyle olan bağlantısı yoluyla kendini onaylamaktan sorumlu olsaydı, ona bağırırken Joyce'u dinlemezdi.Bunun yerine, sadece saygıyla konuştuğunda ve sadece onunla öğrenmeye açık olduğunda onu dinleyeceğini belirterek, bağırmaya karşı bir sınır belirleyecekti.Ancak kendisini güvende veya değerli hissetmesi için onaylaması gerektiği sürece, bu sınırı belirlemeyecektir.Don, güvenliği ve değeri için manevi rehberliğine açılıncaya kadar, bu işi Joyce'a teslim etmek yerine, sevme davranışının kurbanı olacak.

Bu işi başkalarına vermek yerine, manevi bağlantımızı geliştirerek kendi değer ve sevilebilirlik duygularımız için sorumluluk almak bizi kurban olmaktan ve kişisel güce taşır.