Başlık: Bir sohbet meselesi - maneviyat bilgisi Kelime Sayısı: 700 Özet: Cindy ile ilk kez üniversitenin ikinci yılında tanıştım

Başlık: Bir sohbet meselesi - maneviyat bilgisi Kelime Sayısı: 700 Özet: Cindy ile ilk kez üniversitenin ikinci yılında tanıştım.Bana çarptığı kafeteryadaydı.Evet, kelimenin tam anlamıyla bana çarptı ve yemek tepsisi her şeye çarptı.Onun nefesi altında mırıldanmasını duydum, "Ne salak!" "Affed beni," diye cevapladım, başka ne söyleyeceğimi bilmiyordum, ama kesinlikle bunun benim hatam olmadığını hissediyorum."Ah hayır," dedi, "Bu benim hatam.

Gerçekten çok beceriksizim. Çok üzgünüm." Sonra kendi kendine bahsettiğini fark ettim ... Anahtar Kelimeler: Maneviyat bilgisi, Tanrı Makale Vücudu: Cindy ile ilk kez üniversitenin ikinci yılında tanıştım.Bana çarptığı kafeteryadaydı.Evet, kelimenin tam anlamıyla bana çarptı ve yemek tepsisi her şeye çarptı.Onun nefesi altında mırıldanmasını duydum, "Ne salak!" "Affed beni," diye cevapladım, başka ne söyleyeceğimi bilmiyordum, ama kesinlikle bunun benim hatam olmadığını hissediyorum."Ah hayır," dedi, "Bu benim hatam.

Gerçekten çok beceriksizim. Çok üzgünüm." Sonra "Ne aptal" dediğinde kendine atıfta bulunduğunu fark ettim.Aylar boyunca onu biraz daha iyi tanıyordum.Bazen kafeteryada aynı masada otururduk ve diğer zamanlarda bir sınıfta onun yanında otururdum. Beni ne sıklıkla "Ne Idiot" ifadesini ne sıklıkta tekrarladığını şaşırtmadı.Sanki kendi kendini suçlamasıyla en ufak bir talihsizliğe yanıt verecek şekilde programlanmış gibiydi.Bir gün sonunda ona neden bir aptal olarak bahsettiğini sordum.Yaptığının farkında olmadığını söylediği gibi gözleri geniş açtı.Muhtemelen bir alışkanlık olduğunu ve her zaman kötü bir şey olduğunda bunun onun hatası olduğunu hissettiğini itiraf etti.Bana kafasındaki sesin her zaman ona aptal olduğunu söylediğini ve diğerleri kadar iyi olmadığını belirtti.Zihnindeki sürekli, olumsuz sohbet, onun daha büyük potansiyeline ulaşmasını engellemişti.

Cindy mezun olmayı başardı ve sonunda birbirimizle temas kurduk

Cindy mezun olmayı başardı ve sonunda birbirimizle temas kurduk.Ama her zaman nasıl olduğunu merak ettim.Her zaman zihnindeki konuşmayı ve programlanan sesi daha olumlu bir benlik imajına dönüştürmeyi umuyordum. Sohbet meselesi çok ciddi.Kendimize söylediklerimizi dikkatlice dinleyecek olsaydık, çok ilginç sohbetler bulurduk.Eğer mutlu ve tatmin olursak, bu iç konuşmalar muhtemelen olumlu olacaktır.Sürekli endişe ve depresyonda olursak, muhtemelen üzücü ve kafa karıştırıcı konuşmalarımız olurdu.

Önce iç dünyamızı değiştirerek dış dünyayı tam anlamıyla değiştirebiliriz.Genel olarak, dış dünyamızın neye benzediğini belirleyen iç konuşmalarımızdır.Sürekli üzücü düşünceler düşünürsek, o zaman kendi konuşmaımız üzücü şeylere odaklanacak ve tüm dünya iç karartıcı görünecektir. Her zaman kızgın düşünceler düşünürsek, dünya kızgın görünecektir.Güzel bir gün batımı bile kızgın kırmızı tonlarıyla doldurulmuş gibi görünüyor.Fakat barışçıl ve olumlu düşünceler düşünürsek, dünya bizim için barışçıl ve olumlu görünecektir.

Peki kafalarımızdaki sonsuz konuşmayı nasıl susturabiliriz?İşte birkaç ipucu: * Her gün biraz sessiz zaman bulmaya çalışın ve söylediklerinizi kendinize dinleyin.Kendisine aptal demeye devam eden Cindy gibi olma.Arada bir hepimiz kendimiz hakkında korkunç şeyler söylüyoruz, ama eğer çok sık yaparsak, bu bir alışkanlık haline gelir ve bu şeylere inanmaya başlarız.

* Kafanızdaki konuşmayı dinlerken, onları takip etmeyin

* Kafanızdaki konuşmayı dinlerken, onları takip etmeyin.Sadece gözlemleyin ve bırakın.Düşüncelere odaklanmaya başlarsanız, onlara yakalanır ve sonra onlar tarafından taşınırsınız. * Düşüncelerinizi bir süre gözlemledikten sonra, devam ettiklerini ve onlar tarafından tuzağa düşmediğinizi göreceksiniz.Düşüncelerinizin sen olmadığınızı unutmayın.Sadece onlara sahipsin.Onları olumlu düşüncelerle değiştirme konusunda endişelenmeyin;Bu daha sonra gelecek.

Yukarıdaki egzersiz göründüğü gibi, hayatınız üzerinde en derin etkiye sahip olacaktır.Yavaş yavaş, ilk başta ve sonra daha hızlı, size daha büyük bir sakin geldiğini göreceksiniz. Çünkü konuşmayı bıraktınız, gürültü azalıyor ve artık size rehberlik etmek ve yardım etmek isteyen evrenin sesi olan sezginin sesini duyabiliyorsunuz.

Evet, bu bir gevezelik meselesi, clatter ve dağınıklık meselesi ve hacmi düşürürsek, yaşamın güzel senfonilerini duyabiliriz.