Başlık: Bilinçli bir b*tch Kelime Sayısı: 534 Özet: Hiç bilinçli bir yaşam sürmenin, bilinçli bir şekilde daha az yaşamaktan daha fazla iş aldığını hissettiniz mi?Yıllar önce sözle yapılmış bir tişörtüm vardı, bu bir orospu bilinçli

Başlık: Bilinçli bir b*tch Kelime Sayısı: 534 Özet: Hiç bilinçli bir yaşam sürmenin, bilinçli bir şekilde daha az yaşamaktan daha fazla iş aldığını hissettiniz mi?Yıllar önce sözle yapılmış bir tişörtüm vardı, bu bir orospu bilinçli.Ecstasy atölyesine yoğun yolculuğumun ilk gününde giydim çünkü tüm katılımcılardan kahkaha bilerek anında uyanmaya güvenebilirim.

Öyleyse neden yapıyoruz?Neden bu kadar çaba harcadığında kendimiz üzerinde çalışmaya devam ediyoruz. Anahtar Kelimeler: Barış, Bilinç, Depresyon, Mutluluk, Sevinç, Kendinden Yargılama, Yaşam Koçluğu, Terapi Makale Vücudu: Hiç bilinçli bir yaşam sürmenin, bilinçli bir şekilde daha az yaşamaktan daha fazla iş aldığını hissettiniz mi?Yıllar önce sözle yapılmış bir tişörtüm vardı, bu bir orospu bilinçli.Ecstasy atölyesine yoğun yolculuğumun ilk gününde giydim çünkü tüm katılımcılardan kahkaha bilerek anında uyanmaya güvenebilirim.

Öyleyse neden yapıyoruz?Neden bu kadar çok çaba harcadığında, bazen imar edilmeyi, soğuk bir tane dökmeyi, bir eklemi aydınlatmayı veya sigarayı yakmayı veya uzaktan kumandayı yakaladığımızda neden kendimiz üzerinde çalışmaya devam ediyoruz?Neden kendimizi garantili ödüller için işkence görüyoruz, bazen bunu yapmanın ayrıcalığı için ağır bir bedel ödüyoruz?Biz sadece arayanlar ve şifacılar olarak gizlenmiş mazoşistler miyiz?Cehalet belki de en iyi politika olmasa da, en azından acımasız kendi kendini incelemeden daha iyi bir politika mıdır?İnanmamış yaşamın yaşamaya değmediğini söyleyen kim?Birçok insan katılmayabilir.

Bu paragrafta sizin için bu retorik, “teaser” sorularını cevaplamam gerektiğini biliyorum

Bu paragrafta sizin için bu retorik, “teaser” sorularını cevaplamam gerektiğini biliyorum.Tüm sıkı çalışmanızı, koçluk, terapi, atölye çalışmaları ve kitaplar için harcadığınız parayı, şeytanlarınızla yüzleşmek için topladığınız cesareti haklı çıkarmam ve doğrulamam gerekiyor.Ama biliyorsun, neden kimsenin yaptığını bilmiyorum.

Koçluk müşterilerim bu işin bazen ne kadar zor olduğunu ifade ettiğinde, yapabileceğim tek şey gülümsemek, katılıyorum ve amigo.“Netlik karışıklıktan daha iyi hissetmiyor mu?” Gibi şeyler söylüyorum?"Duygularınızın uyuşmuş dolaşmaktan daha iyi hissetmediğini hissetmiyor mu?"Bazen farkında ve uyanık bir durumda yaşamayı sevdiklerini kabul ederler ve itiraf ederler.Bazen bana ince buzda paten yaptığımı bilmeme izin veren görünümü veriyorlar, cevaplarının yankılanan bir “Hayır!” Olabileceğini gösteriyorlar.Eğer çok chipper olmasaydım.

İlişki kurabilirim.Kurbanın suçlamanın ve oynamanın çok iyi sağladığı geçici yüksek olanı seviyorum.Suçlama egomu besliyor ve kurbanı oynamak hayatım için sorumluluktan vazgeçmeme izin veriyor.Kim "Getir!" Ama yüksek yapraklar, tüm akşamdan kalma semptomlarımla sıkışıp kaldım: depresyon, daha düşük benlik saygısı, çaresizlik ve umutsuzluk.Uyandığım ve aynada, kaçınılmazlık için olasılıkla ticaret yapan birini, bir rutta sıkışmış, çok sıkıcı bir senaryodan okuyan, sık sık ve yüksek sesle şikayet eden birini görüyorum.Tanıdıklarında takdire şayan birinden daha az olan birini görüyorum.

Tekmelemek ve çığlık atmak ya da en azından sızlanıyor, sohbeti durduruyorum ve aynadaki yüzü bilincin amacının ne olduğunu hatırlatıyorum: mutluluk.Kendime korkularımın, öz yargılarımın ve sınırlayıcı inançlarımın toplamından daha fazlası olduğumu söylüyorum.Sıfırımı ruhumun fısıltılarını duyacak kadar uzun süre susturuyorum.Ve ısrar ettiğimde, bazen büyük ve beklenmedik bir neşeye rastlıyorum.Daha sık, kendimi en azından küçük bir barış ölçüsü hissediyorum.Bunun için minnettarım.Hepsi buna değer mi?Sanırım her birimizin bu soruyu kendimiz için cevaplamamız gerekiyor.