Başlık: Kendinizi sevmeyi öğrenmek: çirkin parçalarınız bile Kelime Sayısı: 564 Özet: Bu başlık sizi kandırıyor mu?Birkaç gün önce kafamın içine girdiğinde beni kandırdı

Başlık: Kendinizi sevmeyi öğrenmek: çirkin parçalarınız bile Kelime Sayısı: 564 Özet: Bu başlık sizi kandırıyor mu?Birkaç gün önce kafamın içine girdiğinde beni kandırdı. "Çirkin parçalarımızı" düşünmekten hoşlanmıyoruz, değil mi?Elbette çirkin kısımlarla, kendimizin bu yönlerini, mükemmelden daha az olduğunu düşündüğümüz kastediyorum.Bazıları için, spor salonunda kaç saat geçirdiğimiz önemli değil, akne, jiggly uyluklar veya kalıcı bir pot göbeği gibi fiziksel kusurlar olabilir.Diğerleri için korkular, fobiler veya düşük benlik saygısı gibi duygusal sorunlar olabilir.

Bir dersim Ke ... Anahtar Kelimeler: Benlik saygısı, kendine değer, kendini sevmek, sevgiyle iyileşme, kendini sevme Makale Vücudu: Bu başlık sizi kandırıyor mu?Birkaç gün önce kafamın içine girdiğinde beni kandırdı. "Çirkin parçalarımızı" düşünmekten hoşlanmıyoruz, değil mi?Elbette çirkin kısımlarla, kendimizin bu yönlerini, mükemmelden daha az olduğunu düşündüğümüz kastediyorum.Bazıları için, spor salonunda kaç saat geçirdiğimiz önemli değil, akne, jiggly uyluklar veya kalıcı bir pot göbeği gibi fiziksel kusurlar olabilir.Diğerleri için korkular, fobiler veya düşük benlik saygısı gibi duygusal sorunlar olabilir.

Kendi hayatımda tekrar tekrar öğrenmeye devam ettiğim bir ders, kendimin bu yönlerine ne kadar çok direnirsem, onlardan daha fazla nefret ediyorum ve onları uzaklaştırıp onları görmezden gelmeye çalışıyorum, daha büyük ve daha baskın hale geliyorlar.Direnişim onlara üzerimde güç veriyor. Ya kendimizin bu yönlerini itmeyi bırakırsak?Ya onları (soluk!) Kabul edersek, onları sevdiysek, kucaklarsak?Onlara ne olacak?

Yetişkin hayatımın çoğu için bir kedi sahibiyim (ya da söylemeliyim ki, bana sahiplerdi)

Yetişkin hayatımın çoğu için bir kedi sahibiyim (ya da söylemeliyim ki, bana sahiplerdi).Birçoğu onları içeri aldığımda sokaklardı ve korkunç şekildeydi.Pire, solucan istilaları, ceket ve gözlerle kaplı.Bunun bir kısmı, onların fiziksel sağlığı ve sonraki haftalarda düzelttiğim uygun diyet eksikliği idi.Fakat daha derin bir düzeyde, bu hayvanlar sevgi ve sevgi için açlıktan ölüyordu.Ben de, onları severek, onlarla konuşarak, önemli oldukları kelimelerle ve kelimeler olmadan ileterek, derin ve tamamen sevilmeye layık olduklarını da hafiflettim.Ve buna cevap verdiler.

Haftalar geçtikçe gözlerinde bir ışık parlamaya başlayacaktı.Daha oynak olurlar ve daha mutlu ve daha fazla içerik görünürlerdi.Sonunda, artık kapımdan gelen püskü yaratıklara benzemediler.Hayat ve canlılıkla parlıyorlardı.Paltoları yumuşak ve ipeksi oldu, gözleri parlak ve uyanıktı ve gerçekten huzur içinde görünüyordu.Aşk Dönüştürür.Bu kadar basit.Derinden seven veya derinden sevilen herkes bunu kanıtlayabilir.

Peki bu "çirkin parçalarımız" için nasıl geçerlidir?Onları sevip kucaklarsak ne olurdu?Daha güzel bir şeye dönüşürler mi?Belki, belki değil.Kendimizin bu kısımları bir nedenden dolayı var olabilir ve onları değiştiremeyebiliriz.Ancak, bunları dönüştüremezsek, belki de onlar hakkındaki algımızı dönüştürebiliriz.Artık bize "çirkin" görünmeyecekler.Toplam benliğimizin küçük bir yönü haline gelirler.Bu bireysel yönler iyi ya da kötü değil, sadece öyle.

Kendimizin bazı kısımlarından nefret etmek, bir gökkuşağına bakmayı reddetmek gibidir çünkü yeşili rengi sevmiyoruz

Kendimizin bazı kısımlarından nefret etmek, bir gökkuşağına bakmayı reddetmek gibidir çünkü yeşili rengi sevmiyoruz.Diğer renkleri beğendiyseniz, en azından yeşili kabul edebilirsiniz, değil mi?Bir gökkuşağı yeşil renk olmadan tamamlanmazdı.Eğer kendimizi kabul edersek, kendimizin tüm bölümlerini kabul etmeliyiz.Bazıları zamanla gelişebiliriz ve diğerleri yapamayabiliriz.Ve sorun değil.

Önemli olan, her gün bu saçma savaşlarla savaşmak yerine kendimizle barış içinde olmaktır.Kendimizi kucaklamalıyız, kendimizi beslememiz ve kendimizi sevmemiz gerekiyor.Bunu yaparken, bir seviyede dönüştürüleceğiz.