Başlık: Why Do We Feel That Life Can Be Cruel? Kelime Sayısı: 397 Özet: Mahkumların işkence sahnelerini izlemek, dünyanın birçok yerinde açlık ölümlerini düşünmek, acımasızca bakarak

Başlık: Why Do We Feel That Life Can Be Cruel? Kelime Sayısı: 397 Özet: Mahkumların işkence sahnelerini izlemek, dünyanın birçok yerinde açlık ölümlerini düşünmek, acımasızca bakarak ... Anahtar Kelimeler: Makale Vücudu: Mahkumların işkence sahnelerini izlemek, dünyanın birçok yerinde açlık ölümlerini düşünmek, kendi mahallesinin etrafında acımasız harekete bakmak ve bazen arkadaşlarımızdan ve düşmanlarımızdan aldığımız acıyı hatırlamak -hayatın çok acımasız olabileceği düşüncesi akla geliyor.

Son zamanlarda Hint gazetelerinde 44 yıl sonra hapisten geri dönen yaşlı bir adam hakkında bir hikaye ortaya çıktı.1961'de bir komşuyla küçük bir kavga nedeniyle tutuklandı ve yargılanmaya gönderildi.Duruşma başlamadan önce zihinsel olarak dengesiz bulundu ve sığınmaya gönderildi.Doğru hatırlarsam, 1998'de yargılanmak üzere hapse gönderildi.Ancak davasıyla ilgili tüm makaleler o zamana kadar kayboldu/yanlış yerleştirildi.Her nasılsa haberler filtrelendi ve bu adamın durumu hakkında yargı yaklaşıldı.Bu adam son zamanlarda serbest bırakıldı.

Fotoğrafı gazetelerde gördüm.Sanki hiçbir şeye bakmıyormuş gibi görünüyordu ya da kendi acılarında ya da başka bir şeyle kaybolmuş gibi görünüyordu.Ama hiçbir şey doğal ya da mutlu görünmüyordu.Kayıp bir hayatın fotoğrafıydı.Ailesi onu öldüğünden beri almıştı, karısı kardeşi yeniden evlendi ve hayat onlar için mücadele etmişti.Bu adam şimdi ne yapıyor?Kime geri dönüyor?Yıllar önce karısı artık karısı değil.Uzun 44 yıl onu tanınmanın ötesinde dövdü.Neyi dört gözle bekleyecek?

Ağrı, bir kişiyi inancın ötesinde değiştirir.Hayattan aldığı vuruş, kişinin yaşamın adaletine olan inancını kaybetmesini sağlar.Bazı talihsiz insanlar o kadar çok acı çekiyorlar ki artık insan kalmıyorlar.Acı nasıl alacağını, acıyı kabul eden, ağrı taşıyan, iyi bir şey beklemeyen ve ölü bir insan gibi günden güne devam eden bilinmeyen bazı türlere dönüşürler.O acının o kadar çok acı ve anıları taşırlar, hiçbir şefkat onları daha sanal dünyasına geri getiremez.Dünyaya olan inançlarını kaybettiler ve daha fazla acı şoku almak için tekrar o dünyaya dönmek istemiyorlar.Acının anılarından daha acı çekiyorlar ve acının kendisinden daha fazla acı çekme düşüncesinden korkuyorlar.Hayat bazen bazı insanlarla çok acımasız olabilir.